Friendship by Proximity !! ~ நயப்பாகும் நட்பாரும் இல்.

Long long ago !  - in mid 1970s – I studied in Hindu High School – in every class room there were 60 odd students – though everyone was known by name, there was closer  friendship with some.   Those were the days, when we walked together with some to school, sat with 4 others in a bench – went home for lunch and returned with the same set of friends ! –  in the evening when we played too, there was a small group with whom we generally maintained friendship !!  

Do friendships form as a consequence of this proscribed proximity? Now some researches do state  more “acquaintanceships” with those assigned to adjacent seats than with those who sat  farther away.  In DG Vaishnav college, seats were assigned based on Roll no. !! – still there are some of us who could  make new friends wherever we go.  Well, before you count on every friend you have, you must know who your true friends are. By showing kindness, mutual trust  and understanding, one can gain friends who bring joy and help in times of need. 

The ideals of friendship, the things that give it value area often hard to describe. It need not be  based on of what someone gains – counsels, support or favours. The benefits of friendship transcends favours and gives individuals the opportunity to show their inner self without fear of judgment. 

நாலடியார் (Naladiyar) பதினெண் கீழ்க்கணக்கு நூல் தொகுப்பைச் சேர்ந்த ஒரு தமிழ் நீதி நூல். இது நான்கு அடிகளைக் கொண்ட வெண்பாக்களால் ஆனது.  ஆலும் வேலும் பல்லுக்குறுதி; நாலும் இரண்டும் சொல்லுக்குறுதி என்னும் பழமொழியில் நாலு என்பது நாலடியாரையும், இரண்டு என்பது திருக்குறளையும் குறிக்கும்.  வாழ்க்கையின் எளிமையான பொருட்களை உவமைகளாகக் கையாண்டு நீதி புகட்டுவதில் நாலடியார் தனித்துவம் பெற்று விளங்குகிறது.

மனிதன் இயல்பில்  தனித்து வாழும் இயல்பு கொண்டவன் அல்லன். கூட்டாக இணைந்து வாழும் தன்மை உடையவன். ‘பாசம்’ என்னும் பிணைப்பினால் பலருடன் கூடி வாழ்கிறான்.

கோட்டுப்பூப்போல மலர்ந்து  பிற் கூம்பாது

வேட்டதே வேட்டதாம் நட்பாட்சி; - தோட்ட

கயப்பூப்போல் முன்மலர்ந்து பிற்கூம்பு வாரை

நயப்பாகும் நட்பாரும் இல்.

கொம்பிலே பூக்கும் பூக்கள் முதலில் மலர்ந்து பின் உதிரும் வரை குவியாதிருத்தல் போல, முதல் நாள் உள்ளம் மகிழ்ந்து விரும்பியது போலவே முடிவு வரையில் மகிழ்ந்து அவர்களுடன் கூடி இருப்பதே நட்புடைமையாகும். அப்படியின்றி, தோண்டப்பட்ட குளத்திலே இருக்கும் பூவைப் போல முதலில் மலர்ச்சியைக் காட்டிப் பின்பு முகம் சுருங்கும் தன்மையுடையவரை விரும்புவாரும் இல்லை; நட்புச் செய்வாரும் இல்லை.

Not sure how strong is this friendship between Squirrel and Parrot but the Parrot is not riding on Squirrel for sure

Regards – S Sampathkumar
19.2.2025